Gribimin geçmesi ile birlikte en zor günlerim bu 5. ve 6. günler oldu. Açıkçası etrafta herkes sigara içerken canım çekmese bile alışkanlıktan dolayı bir garip oldum. Elim sürekli hatırladığı bir hareketi yapmamanın garipliğini ve stresini yaşarken bende ona hakim olmaya çalışıyordum. Elimi oyalayacak bir şeylerde bulmadım, yöntemi sevmediğimden dolayı. Daha öncede dediğim gibi bilinçli olarak düşünmemek lazım. Yani aklıma geldiği zaman hemen başka bir düşünceye yoğunlaştım. Başka şeyler düşündüm, yazı yazdım ya da kitap okudum. Bıraktıktan sonra asla; “Şimdi bir sigara ne güzel giderdi.” ya da “Ulan hep böyle bir anda sigara içerdim he.” dememek lazım. Böyle böyle kırılıyor zaten insan.
Bunların dışında genel olarak daha iyi hissediyor insan. Nefes alıp verirken, aktiviteler yaparken rahat hissediyorum. Tabi kötü kokuların kaybolmasından daha öncede bahsetmiştim. Hem kendiniz hem de çevrenizdekiler baca kokusundan rahatsız olmuyorlar. Çok farklı bir olay olmadı bu iki günde. Gün geçtikte daha çok alışıyorum ve gün içinde daha az aklıma geliyor. Plan işe yarıyor demek ki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder