Seviyorum arkadaş kahveyi. Şiirler, kitaplar yazıcam bu aşkımdan dolayı.
Fincana koyduktan sonra 1-2 dakika izliyorum önce buharını falan. Sütsüz, şekersiz olacak ama. En doğal şeklinde, en makyajsız haliyle görücem. Birazda koyu olacak, şöyle içerken hissettirecek kendini. Bütün bu hazırlıktan sonra o ilk yudumu alıyosun ya hani, işte o an dünya yaşanılası ve güzelleştirilmesi gereken bir yermiş gibi gözüküyor valla. Yani Allah razı olsun kahveyi keşfedip keşişlere götüren çobandan. Bu kadar etkili olur mu ya bir içecek insanın ruh halindeki değişimde? Oluyor işte ve ben bunu seviyorum. Bu tadı seviyorum. Bu kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder